We zitten halverwege het seizoen en nog maar bij 2 B&B’s zien we iets ontstaan. De tussenstand tot zoverre:
Albert en Joyce
Disclaimer: hieronder mijn mening 😉
Levende kunst Albert is een kinderlijk en excentrieke man – die voornamelijk golddiggers aantrekt. Zijn rijkdom geeft hun vleugels. De aanstellerige Joyce voelt zich als een prinsjes in zijn paleis, zoiets, en zit constant in een vermoeiende kleine meisjes-act. Iets wat de kinderlijke Albert niet boeit/ziet. De oppervlakkigheid is troosteloos. En dan nog het glamour nichtje die het stelletje vastlegde: ‘het klopt helemaal: zij tweetjes samen’. Hóe kom je erbij meid. Wat een oppervlakkigheid. Hoe zou het aflopen? … Who cares eigenlijk.
Anja
Bij Anja kan ik me geen man voorstellen; ze zit te vastgeroest in haar routines die niet mogen wijken. Haar geestelijke draagkracht is op dat gebied laag. Prater Jan wordt haar na 1 dag al geestelijk teveel, ze kan het niet meer aan. Hij mag ook geen ‘verhalen meer vertellen’ – mooi punt gemaakt Anja. Ieder woord wat hij uitspreekt put haar uit en roept vervolgens agitatie op. Ik vind Anja een hele leuke, markante eigen persoonlijkheid, en daar past niet zomaar een man bij. Peter is nu de bliksemafleider van types als Joop en Jan, maar verder zie ik dit niets worden.
Mirjam en Mars
Mirjam vind ik een bijzondere vrouw. Nuchter, intelligent, doortastend en easy going. Ik zie een eveneens dito type bij haar; een bijzondere man dus. Marcel was dit niet echt, en toch was er ergens een connectie. Jammer dat Marcel niet uit de zelfpromotiebubbel kon stappen. Zijn tranen waren echt, Mirjam had het kunnen zijn. Zijn adequate ondervraging van Rick, dat had Mirjam graag bij haarzelf gezien: hij kán het dus wel, constateerde Mirjam.
Die nieuwe vind ik vooralsnog niks, Rick (?) Vermoeiend, type straatmuzikant, met “een eigen kijk op het leven”. Dan gaat Marcel en krijg je er dit voor terug. En nou opgedonderd met die gitaar, zou ik willen zeggen.
Iris en Jan
Jan mag meer credits krijgen is me opgevallen, hij stijgt boven Iris uit op zijn manier. Leuk om te zien hoe de wat ongastvrije Iris geniet van haar Jan. Een echt duo, nu al.
Lonesome Mike
De onvolwassen, wat tragische Mike. Zijn vrouw wacht mogelijk de nodige drama. Ongecompliceerde vrouwen zullen er uiteindelijk niet op vallen, maar gevoelige vrouwen kunnen er vatbaar voor zijn. We zullen zien of Noor de dans ontspringt.
RJ en Els
Els mag ’tuttig’ zijn, ik vind haar toch waardig, en zie een lacherig tienermeisje zodra er een enigszins leuke sfeer is tussen haar en RJ. Wat had ik haar RJ gegund. Medelijden met Els, even brok in de keel. RJ zelf valt me steeds meer tegen. Ook weer ergens die oppervlakkigheid en dat gezeur over tweed kleding – al heeft het echt wel wat, maar die nadruk daarop. Hmm. Wat bind zo’n man aan een vrouw? Natuurlijk, een leuk voorkomen, een leuke charmante dame; maar hoe ver gaat hij op inhoud? En dat stomme ‘in piepen’, of ‘valletjes’, pfff. Hij is níet de prins op het witte paard, daarvoor zijn zijn criteria te oppervlakkig en moet de vrouw teveel in zijn pulletje passen uiteindelijk.
Thijz
Ik vind het helemaal niets, deze smoezelige viezerd en in de tussentijd nog vrouwen kwetsen ook, met z’n vieze bende.
Arno en .. ben z’n naam kwijt
Zowel bij Arno als de man waar hij op een goede manier nerveus van wordt, geen prettig gevoel. Arno is bazig naar anderen. Emiel: vertrek daar AJB. Die caravansituatie is gewoon een belediging. Absoluut geen sympathieke move van Arno om ad hoc z’n kamer beschikbaar te stellen aan de tweede man en Emiel aanvankelijk in een koude caravan onder te brengen. En die tweede man: er klopt iets niet aan hem zegt m’n gevoel. Is deze man wel wie hij doet voorkomen wie hij is? We zullen zien.
